Padel is de de meest besproken sporttak op dit ogenblik. De bal- en racketsport, overgewaaid uit het Zuid-Amerikaanse Mexico, is ongetwijfeld de hype bij uitstek. Maar de immense populariteit kent ook een keerzijde van de medaille. Niet iedereen loopt er vrolijk bij met de komst van talrijke padel terreinen. En daar is een bepaalde reden voor. Padel maakt veel meer lawaai dan gewoon maar een tennisballeke opslaan. De buurtbewoners die vlakbij een padelveld wonen, klagen steen en been over de geluidshinder. ‘Je wordt er knettergek van met die tok-tok-tok op de achtergrond’, is de vaak gehoorde klaagzang over geluidsoverlast.

Buurtbewoners en de geluidsoverlast

De padelvelden rijzen als paddenstoelen uit de grond omdat het tijdens de coronacrisis één van de zeldzame sporten was die oogluikend werd toegelaten. De massale verzoeken om een padelveld uit de grond te stampen, stroomden massaal binnen. En laat dat precies het kernprobleem zijn.

Het aantal recreatieve bestemmingen staat immers niet in verhouding met het aantal gronden die voor recreatie voorbestemd zijn. In die mate zelfs dat bepaalde gemeenten een ‘padelpauze’ hebben ingelast. Maar het gebrek aan recreatiegrond, is maar het topje van de ijsberg.

Er stelt zich immers een veel groter probleem: geluidsoverlast.

Padel is geen seizoensgebonden sport

In tegenstelling tot tennis is padel geen sport die seizoensgebonden is. Je speelt het hele jaar door in alle weersomstandigheden. Regen is bijvoorbeeld geen spelbreker om de sport niet te beoefenen volgens de beheerders van PadelFans, een site voor Padel-liefhebbers.

Het rechtstreeks gevolg is dat de padelterreinen van ’s morgensvroeg tot in de late uren gereserveerd worden. Het gevloek à la John Mc Enroe, het tokken van de bal tegen de glazen muurwand en het gejuich bij het scoren van een punt zorgen ervoor dat omwonenden knettergek worden. Genieten van een rustgevende tuin en in de avonduren rustig een boek lezen, hoort er niet meer bij.

Pieken tot 70 decibel

De grootste ergernis van de buurtbewoners is dat het geluid constant en irritant is. Geen fractie van een seconde is er een rustmoment. Zeker tijdens de spitsuren na 16 uur wanneer vaak 3 padelvelden een optimale bezettingsgraad hebben. Het is niet het aantal decibels – 50 tot 60, met pieken tot 70 db – die bij de buurtbewoners op de heupen werken, maar wel het continue geluid dat tijdens het uitoefenen van de padelsport wordt geproduceerd.

Hoe zit het met de regelwetgeving?

De hamvraag luidt of buurtbewoners naar de rechtbank kunnen stappen voor geluidsoverlast. Om maar meteen met de deur in huis te vallen. Spijtig genoeg bestaat er geen afgebakende wettelijke geluidregelgeving in België over het aanleggen van padelterreinen.

Het enige waar misnoegde buurtbewoners op kunnen hopen, is dat elke gemeente vrije regels in verband met geluidsoverlast voor recreatieve velden kan vastleggen in het politiereglement. Denk maar aan GAS-boetes. Zo kan een gemeentebestuur wel bepalen dat het spelen van padel na een bepaald uur wordt verboden of dat uren tijdens het weekend worden beperkt.

De overgrote meerderheid van de gemeenten hebben trouwens al zo een interne reglementering waar rustverstorende (sport) activiteiten verboden zijn tussen 22 en 7 uur.