Dat was weeral een geslaagd weekendje! Allez, het weekendje op zich toch. Het is alleen een beetje in mineur geëindigd. Schitterend weer gehad, niet te heet, af en toe een vlaag maar daar kan ik nog wel tegen, zo’n kasplantje ben ik niet. De sfeer zat er ook goed in en het eten was lekker. Er was een overdekte barbecue buiten in een soort overdekt terras ingemetst, dus dat kwam goed uit. We zaten in een ietwat kleiner dorpje maar in het centrum van het dorp ernaast was dan een Carrefour. Ik denk dat we die mensen hun jaaromzet hebben goed gemaakt.  En het dorp ernaast, stel er je niet teveel van voor: evengoed een boerengat met 10 inwoners – maar die 10 inwoners moeten natuurlijk ook eten!

Het huisje waar we zaten: ook echt een topper. Veel kamers, zodat er toch wat privacy was, een badkamer of twee met dubbele lavabo’s telkens, en een heel ruime “leefkamer” – ideaal voor onnozele drankspelletjes ‘s avonds. De activiteiten waren ook gezellig hoor, iemand had een plek gevonden waar we konden klimmen en de afvaart hebben we ook kunnen doen. Maar de laatste dag (gelukkig voor die kerel) op de wandeltocht ging het mis. Steve (de jongste en laatst bijgekomene) sloeg zijn voet om, en wat aanvankelijk gewoon leek op “ik heb me een beetje pijn gedaan” bleek verdorie een scheur in een pees of zoiets te zijn… Tegen dat we thuis waren kon hij niet meer gaan… We zijn naar spoed gereden en plaaster werd het! Die arme kerel.

Maar over een jaar is dat wel weer genezen! En dan zijn we weer weg. Een weekske Spanje ofzo. Ik zou het wel zien zitten!